Kalami

Kalami

Kalami is een nederzetting in het zuidoostelijke deel van de gemeente Viannos in de provincie Heraklion. Het ligt 78km van Heraklion, 14km van Ano Vianno (hoofdstad van de gemeente) en 31km van Ierapetra.
Het verlaten dorp is gebouwd aan de rand van een klein bekken op een hoogte van 480 meter.

De cameraman Nikos Sarantos had met zijn camera de “griezelige” omgeving van het dorp vastgelegd. Hij maakte een documentaire over het gebied met de titel: “Kalami, het gezicht van verlatenheid”.
In 2016 werd het vertoond op het filmfestival van Los Angeles.

Geschiedenis

Kalami is waarschijnlijk gebouwd aan het einde van de Venetiaanse bezetting en het begin van de Turkse bezetting.
Naast de huidige kerk van het dorp, Agios Georgios en Charalambos, bouwde men de eerste huizen. Later kwamen er steeds meer mensen in Kalami wonen. Kalami begon langzaam aan te groeien…..

De belangrijkste bezigheden van inwoners van Kalamia waren de teelt van olijfbomen, bananen, granen, fruitbomen (voornamelijk citrusvruchten en johannesbroodbomen), wijnstokken en in mindere mate veeteelt.

Kalami was, zoals bij de meeste dorpen in de bergen, van ondergeschikt belang tijdens de wintermaanden.
Door het gehele dorp trof je de zogenaamde “metochia”. Dit zijn micro-nederzettingen die seizoensgebonden werden gebruikt voor de teelt van het land en de oogst van fruit.

In 1879 kreeg Kalami een school. In 1987 sloot de school zijn deuren. Ook waren er tot 1916 in de kerk van het dorp twee parochies ondergebracht met priesters, de broers Antonis en Grigoris Mavrakis.

Kalami ontwikkelde zich tot een bedrijvig dorp

Kalami groeide in de jaren ’30 (tot aan de Duitse bezetting). Het was het meest ontwikkelde dorp van de gemeente. Op het strand van Psari Forada was sinds 1920 een douanekantoor en zeven hallen, waar schepen in de hele gemeente kwamen om verschillende soorten goederen te lossen en te laden. De goederen werden met dieren vervoerd via Kalamio en bereikten Arkalo.

In 1929 werd in het dorp de eerste olijfmolen op diesel gebouwd. Deze fabriek zorgde voor vooruitgang. In 1931 werd een tweede, dit keer door waterkracht aangedreven, olijfmolen opgericht, omdat één molen niet genoeg was voor de behoeften van de bewoners. Tegelijkertijd kwam er een door waterkracht aangedreven korenmolen. Wederom groeide het dorp Kalami….

De beroepen van allerlei aard namen toe, waarvan er vele nu zijn verdwenen. Ook was er een kruidenierswinkel die onder meer fijne stoffen uit Athene en Heraklion verkocht. Dit trok mensen uit de hele gemeente.

Tijdens de jaren van Duitse bezetting heeft de hele gemeente Viannos de ramp meegemaakt. Kalami dus ook…..

De wederopbouw van Kalami

In 1949 arriveerde een wederopbouwteam in Kalami, bestaande uit vijf Zwitsers. Het belangrijkste project dat destijds in het gebied plaatsvond, was echter de aanleg van een aquaduct met ijzeren buizen en een cementfabriek. In hetzelfde jaar werd de rijtuigenweg Viannos-Sykologos geopend.
In 1952 werd de weg Sykologos-Gdochios geopend en kwamen Kalami en Ierapetra via deze weg met elkaar in verbinding. Tot die tijd was de enige weg naar Ierapetra een geplaveid pad dat tijdens de Turkse bezetting was aangelegd.
Het wegennet voor Heraklion en Ierapetra verbeterde na de jaren ’60, toen de wegen naar Kalami geasfalteerd werden.

Tegenwoordig vertoont Kalami sterke tekenen van verlatenheid. De meeste huizen zijn verlaten, omdat hun inwoners zijn verhuisd naar de dorpen aan de kust. Volgens de officiële volkstelling van 2001 telde Kalami dat jaar nog 44 inwoners. De wegen in het dorp zijn erg smal en geplaveid en laten geen autoverkeer toe. Auto’s passeren alleen de ringweg van het dorp.

Credits tekst: All over Greece