Pandora

Een nieuwe maand, een nieuwjaar, een nieuwe benadering, een nieuw geluk, oude gewoontes. De doos van Pandora werd opnieuw over de wereld leeg gestort vorig jaar. Niet alleen corona maar ook de verharding en verdeling kreeg hierdoor een duivels gezicht. Het synoniem voor ouderen is hier tegenwoordig dorhout, trots voor het land gaat over in schaamte. Met verbazing luister ik hier naar het geklaag, hoe meer mensen klagen hoe meer luxe ze hebben. We leven op één aarde maar helaas in verschillende werelden. In de doos van Pandora zit naast al het slechte ook nog de hoop “Griekenland”, laat het hart spreken, maar laat ons beslissen met het hoofd, anders verander hoop in valse hoop. Een vakantie is pas mooi als hij mooi kan worden afgesloten voor iedereen.

Ik voel mij in de Facebook groep Kreta Griekenland net zo thuis als in ons mooie Griekenland. Een schouderklopje voor de beheerder en voor de leden. Daarom voor iedereen een klein verhaaltje om even terug te keren naar Kreta, even mijmeren. Voor de genen die in Griekenland wonen, o wat benijd ik jullie, ooit zullen we eilanders zijn. Hoge slanke bomen buigen hier in de najaarsstorm………, o wat verlangen we terug naar Griekenland, naar het eiland, naar vrienden, of gewoon naar een simpel kalimera. Maar wanneer de witte winter hier de aarde heeft gezuiverd……., o ja dan. Als dan in het voorjaar, wanneer Helios de bomen en planten in het dal laat fotosynthese totdat ze zwanger zijn van geur, vorm en kleur, en ze de gedragen vruchten delen dan is het tijd geworden om de lente te verwelkomen.

Als Darwin gaan we dan op onderzoek uit, naar de kleuren en vormen van de natuur, naar de dieren groot en klein en verder kijken we stilletjes op afstand met een onuitwisbare glimlach naar alles wat Grieks adem…….., maar voorlopig.Voorlopig moeten we het doen met de foto’s en verhaaltjes die worden gepost, en ik zag de mooiste foto’s voorbij komen. Foto’s van bergen en dalen, de mooiste winterluchten, dieren en huizen, dorpjes en kerkjes, en plekken en plaatsen. De drama die sommige foto’s met zich meedroegen waren een operette van beeldvorming. Wie van ons hebben echt even de tijd genomen de foto’s goed te bekijken? Ik betrapte mijzelf er op dat ik dat niet gedaan had, maar bij terugkeer naar de foto’s…….. ik begreep ze. Hoe mooi is het om door de ogen van de fotograveur te kijken naar hun Kreta, dank je. Het eiland versterk bij mij de kunst van het mijmeren, ze zet mij dan weer aan het schrijven, hoppa.

Daar worden de simpelste dingen geaccentueerd, waar mijn vrouw na een ochtendduik uit de zee liep en de druppel aan haar neus mijn aandacht trok, de trekken rond de mond verraden mijn glimlach. De zonnestralen die die ochtend haar huid streelden…….., zonder jaloers te worden wilde ik even die ene zonnestraal zijn. Nieuwsgierig ben ik naar de hond die in de Griekse nacht naar de maan huilt, wat weet hij wat wij nog niet weten? De roep van de krekels in de vroege morgen, de ochtend……., hij mag niet onbeantwoord blijven. De ochtend waar de Muzen Melpomene mij oproep, ze schenk mij haar hand en ik dans met haar mee. Wanneer de nevel is opgetrokken laat ze mij los, ze kijk mij diep in de ogen en wijs mij een nieuwe dag in. Ik vraag haar nog, die richting op? Ze haalt haar schouders op en zeg, dat weten zelfs de goden niet, een dag zo mooi dat hij een glimlach verdiend. Aan het eind van de dag in de taverne worden onder het genot van een wijntje en mezedes de belevenissen gedeeld. Hoe kan ik ze vertellen hoe het voel, het is haast abstract zoals de ruimtevaarder die sprakeloos en gewichtloos rond de aarde draai, zelfs de dichter Homerus kreeg het gevoel niet op het perkament.

De ene dag loop ik door het land van goden, helden en mythische wezens en de andere dag loop ik weer in de zoete avondlucht gevuld met de geuren van gegrild vlees, vis en groente. Waar de bouzouki mij als de rattenvanger van harmelen naar binnen lok. Als een schilderij is het land, het leven daar begrijpend abstract, het leven wat men zelf in kan vullen naar de wens van de dag. Het land leeft en ademend, beweeg en tril, en soms schud het dan even, alles is dan licht vervormd, maar haar expressie en mededogen blijf het zelfde. Behandel haar en haar inwoners met respect en je zal voor altijd een thuis hebben. Dus mensen die op Kreta wonen waarschuw de bevolking aldaar, zodra we kunnen komen we eraan.

Wat mij en passant opviel was waar een griek ook woont op de wereld ze blijven Griek, door ‘s morgens wakker te worden met als hobby leven. Het land waar de barbecue geen weber is maar een gat in de grond, I love it. Een verborgen taverne, waar de stoel kraak, de luxaflex schuin hang, de tafel wiebel, maar waar het uitzicht prachtig is, het eten vers en de verwelkoming je in het hart raakt.

Alles is hier al ingepakt als we ooit voorgoed richting Griekenland gaan. De enkele tas in de gang is gevuld met een hengel, pen en papier, en een rooster voor mijn vis op te roosteren. Het is niet veel maar voor ons is het genoeg, een wit huisje zo klein mogelijk die onze aandacht nodig heeft, met een tuintje net groot genoeg voor wat fruit en groentes. Waar ik ‘s morgens de zee om een vis vraag, die ik ‘s avonds gril terwijl ik mijn verhaaltjes schrijf onder de olijfboom die stiekem mee lees………, hoorden ik hem nou giechelen? Ik ben een ontbijt mens, en waar kunnen je nu beter ontbijten dan in Griekenland. In vertraging kom het ontbijt tot stand, zoals alles langzaam opgewonden word in Griekenland. Nadat ik naar de krekels geluisterd heb, de zwaluw heb bewonderd, en van gedachten heb gewisseld met de berg, heb ik besloten dat ik vandaag lui zal zijn, omdat het kan. Om in de woorden van de heer Olivier bommel te blijven, als je begrijp wat ik bedoel. Geniet van het leven bevecht het niet, dat is wat Griekenland mij laat zien.

Door Rien Verbeek

Rien Verbeek, is groot liefhebber van Griekenland en Kreta in het bijzonder en zal hier maandelijks een mooie nieuwe blog plaatsen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je kan de volgende HTML tags en attributen gebruiken

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>